Whorefobia to negatywne nastawienie, uprzedzenia lub dyskryminacja wobec osób, które wykonują pracę seksualną lub są postrzegane jako osoby związane z tą działalnością.

Jestem psycholożką, seksuolożką, terapeutką, edukatorka seksualną, wykładowczynią. Posiadam uprawnienia konsultantki w punkcie testowania HIV. Współtworzę Instytut Pozytywnej Seksualności oraz podcast Seksozoficznie. #sexpositiveinstitute

Dyrektor kreatywny Glenn Martens dołączył do Diesel w 2020 roku, wyrywając markę modową z jej wówczas przestarzałej obecności. Co z tego wynikło? Najbardziej seksowna marka, jaką kiedykolwiek widzieliśmy.

W swojej twórczości internetowej nachalnie promuję dbanie o zdrowie psychiczne, bo sama doświadczyłam giga trudności w tym obszarze i myślę, że terapia uratowała mi życie + wielu osobom może znacznie podnieść jego jakość...

Slut-shaming to praktyka krytykowania, upokarzania lub wyśmiewania osób, zwłaszcza kobiet, za ich zachowanie seksualne, ubiór lub sposób bycia, który jest uznawany za "niewłaściwy" lub "nieprzyzwoity" według pewnych norm społecznych lub moralnych. 

Według najnowszego badania Flo przeprowadzonego na 1500 kobiet w wieku od 18 do 55 lat: „Ponad połowa (58%) nie może powiedzieć, że jest w pełni zadowolona z jakości swoich orgazmów, podczas gdy 62% nie może powiedzieć, że jest w pełni usatysfakcjonowana jakością swoich orgazmów. częstotliwości”, udostępniła informacje marka.

Na codzień pracuję w Wydawnictwie, gdzie prowadzę social media. Oprócz tego pomagam w promocji niektórych naszych tytułów poprzez szukanie patronów książek, czy nowych recenzentów. 

Dzień Widoczności Osób Transpłciowych obchodzony jest od 2009 roku z inicjatywy transpłciowej psychoterapeutki i aktywistki działającej w zarządzie organizacji Transgender Michigan, Rachel Crandall.

Nasza GWP Girl - Sylvia Baudelaire w obiektywie Zuzy Siwek zapoczątkowują nowy cykl na naszym blogu pt. "edytorial".

Mam obecnie 25 lat. Kiedy skończyłam 17 zaczęłam pisać swoje pierwsze utwory. Muzykę wydaję od 3 lat. Obecnie na swoim koncie mam kompilację moich utworów anglojęzycznych, debiutancki album „Dziewczynka Tatusia” oraz EPkę „Dama Kameliowa”. 

Jestem osobą medialną. Zajmuje się działaniami anty rasistowskimi współtworzę blackispolish i jestem influencerką. Wyreżyserowałam również szort o Afro Polakach

Rozmowy o inkluzywności rozpoczęły się relatywnie niedawno. Jeszcze kilka lat temu był to właściwie nieistniejący temat — żyliśmy w takim świecie, jaki zastaliśmy i nie próbowaliśmy nic w nim zmieniać. Jednak, wraz ze zwiększającą się świadomością społeczną, zwiększa się także chęć przystosowania naszej rzeczywistości do wszystkich grup, w tym mniejszości.

“To całe LGBTQ+ to jakiś wymysł XXI wieku!” - myślę, że większość z nas miała kiedyś styczność z tym fantastycznym zdaniem. Najczęściej jest ono wypowiadane przez ludzi starszych lub w średnim wieku i regularnie irytuje młodszą część rodziny przy stole.

Kiedy spojrzymy na polską kinematografię sprzed kilkunastu lat, nie znajdziemy tam niemalże żadnego wątku homoseksualnego. No dobra, jak się bardzo postaramy to może uda nam się wyłapać kilka obrzydliwych żartów, które obecnie nie zostałyby nigdzie wyemitowane.

Post Pxrn Film Festival Warsaw to nowe wydarzenie na filmowej mapie Polski, pokazujące filmy eksplorujące tematy związane z ciałem, cielesnością, seksualnością i sensualnością. Przyjrzymy się im z perspektywy sztuki współczesnej, dyskusji publicznej, transformującej obyczajowości czy codziennej egzystencji - w myśl hasła Body. Art. Society.

Macierzyństwo w mediach przedstawiane jest bardzo specyficznie. Sama nie mogę odnieść się do własnych doświadczeń, ale skrolując Instagrama, ciężko nie zauważyć, że jedne konta pokazują rodzicielstwo w różowych barwach, a drugie starają się ten mit odczarować i pokazać, że nigdy nie jest aż tak kolorowo.

Jestem dziennikarką zajmującą się tematyką społeczną i antydyskryminacyjną. Działam też aktywistycznie na rzecz osób LGBT+.